فیلم سینمایی هاوایی؛ فیلمی با صحنه‌های منشوری
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۸۱۸۱۴
مردم ایران همیشه طرفدار فیلم‌های کمدی بوده اند، اما طنز قاعده و قانون دارد. به هرطریقی مردم را خنداندن را نمی‌توان طنز نامید. فیلم «هاوایی» که به اسم فیلم کمدی بر روی پرده سینما رفته را می‌توان «طنز» نامید؟
به گزارش سایت چهره‌ها، تحمل کردن فیلم «هاوایی» با عنوان قبلی رقصنده در ۸۲ دقیقه به شدت سخت است، به همین دلیل پس از ۳۰ دقیقه بخش قابل‌توجهی از مردمی که ۸۰ هزار تومان بهای بلیت پرداخته‌بودند، سالن را ترک کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همن گودرزی تصور کرده یک طنز سیاسی ساخته، اما آنچه روی پرده دیده می‌شود فیلمی مبتدیانه است که تمامی عناصر ساختاری‌اش سطحی و فارغ از چارچوب‌های ژانری به شکلی آشفته و شلخته رها شده‌است؛ صمد در ایران در ورزش بوکس فعالیت دارد و ناموفق است و تنها یک مدال برنز دارد، اما پرادعا و زور‌گو است، به هنگ‌کنگ می‌رود و با همدستی دوست قدیمی‌اش داوود پناهنده می‌شود و برای دریافت ویزای امریکا در شبکه‌های معاند حرف‌های سیاسی می‌زند که اساساً شوخی است.
از این جهت که این‌گونه اعتراضات سیاسی را در فیلم‌های دیگر هم دیده‌ایم که اینجا کلیشه و نخ‌نما شده‌است، در فیلم هاوایی انگار خبری از فیلمنامه نیست، آنچه دیده می‌شود حاصل موقعیت‌های مقطعی بی‌منطق است که از فیلم‌های دیگر کپی‌برداری شده‌اند؛ مانند کاراکتر داوود که به دروغ خودش را تاجر جا می‌زند تا از صمد کلاهبرداری کند و حالا گودرزی سعی داشته بگوید که صمد ناموس‌پرست است و حامی خواهرش.
تمام این‌ها موقعیت‌های آیتم‌گونه‌ای است که باعث ایجاد خط روایی نمی‌شود، چرا‌که هاوایی یک خط طرح لاغر و بی جان دارد که گودرزی مانند کارگردانان دیگر تصور کرده زوج امیر جعفری و امین حیایی در اجرا می‌توانند قصه را به سمت ژانر کمدی هدایت کنند، اما نهتنها چنین اتفاقی رخ نداده بلکه این دو بازیگر به حدی بی‌کیفیت و تکراری بازی میکنند که اساساً نتوانستند در نقش خودشان هم تأثیر حداقلی داشته‌باشند تا حتی بتوانند با کاراکتر همیشگی خود مخاطب را بخندانند، از سوی دیگر کلیشه‌پردازی در هاوایی اولویت است.
فیلم ساختن در فرنگ و استفاده از موقعیت‌های اروتیک و نشان دادن و خوردن مشروبات الکلی برای گودرزی مهم‌تر از ایجاد یک قصه بوده‌است. اگر قرار است کمدی سیاسی ساخته شود و پناهندگی مورد نقد قرار بگیرد، پس چرا در سکانس آخر صمد به اجبار فدراسیون یا نهاد اطلاعاتی با ترفند دروغ به ایران برمی‌گردد؟
این نشان می‌دهد که کارگردان مبتدی ما نگاهش به مهاجرت و پناهندگی است و نه سیاست می‌داند و نه ایجاد قصه‌ای سیاسی در ژانر کمدی را بلد است. آنچه از دستش برمی‌آید، زیرسؤال بردن ایران و ایرانی است و آدم‌هایی که در کشور غریب به خاطر به دست آوردن پول حاضر به هر کاری می‌شوند.
حتی آموزش رقص یا دست‌درازی به ناموس رفیق برای کلاهبرداری و هزار چیز دیگر، با این موقعیت‌های پیش پاافتاده که نه می‌توانند منطق روایی داشته‌باشند و نه انسجامی در نوع روایت ژانری. نمی‌شود توقع سینما داشت. این فیلم‌ها فقط ساخته می‌شوند که وقت مخاطب را تلف کنند نه آغازی دارند نه میانه‌ای و نه سرانجامی.
آنچه برای گودرزی اولویت داشته، فروش فیلم بوده و اگر نه او در کارگردانی به شدت کم‌فروشی کرده و انگار برای او سینما و مخاطب مهم نبوده‌اند. در چنین شرایطی چگونه می‌شود فیلمی مانند هاوایی را نقد کرد؛ فیلمی که فقط مزه‌پران است و با کمدی فرسنگ‌ها فاصله دارد. فیلمی که روی پرده سینما لق می‌زند و نشان می‌دهد کارگردانش حتی حاضر نبوده قاب‌هایش را با نظم بیشتری کارگردانی کند و بالاخره تدوینی که آشفته است و فیلم را آشفته‌تر کرده، این‌ها دلایلی است که مخاطب پس از ۳۰ دقیقه سالن را ترک می‌کند و شاید ماه‌ها با سینما قهر کند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: فیلم سینمایی هاوایی قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۸۱۸۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«همسایه شما، زهره» بیانگر بی‌مهری جامعه/ درخشنده دردی لاعلاج ساخته است
فیلم سینمایی «همسایه شما، زهره» به کارگردانی علی درخشنده از چهارشنبه پنجم اردیبهشت ماه در سینماهای گروه «هنروتجربه» اکران شد. از این رو به گفت‌وگو با مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما و تئاتر درباره این فیلم پرداخته‌ایم.
مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما درباره فیلم سینمایی همسایه شما، زهره گفت: همسایه شما، زهره فیلمی است که درد دارد اما علاج ندارد. در بطن جامعه آدم‌های دردمند چاره ای جز سکوت یا مرگ ندارند. در این فیلم زهره زنی با درد مشترک جامعه امروزی تلاش دارد حرف بزند، سکوتش را بشکند و صدایش را فریاد بزند، ولی متاسفانه در جامعه ما این صدا را خفه میکنند.
وی ادامه داد: فیلم همسایه شما زهره، تلاش دارد بیانگر بی مهری‌های جامعه ای باشد که هیچ کس از حال دیگری خبر ندارد، حتی در جامعه کوچکی مانند خانواده. در خانواده آنقدر بی عاطفی افراد موج می‌زند و کسی صدای تنهایی مادر را نمی‌شنود که زهره مجبور می‌شود انتقام بگیرد.
این منتقد افزود: درخشنده به درستی درد امروز را می‌فهمد و در این فیلم به روانکاوی و آسیب های جامعه اجتماعی ایران می‌پردازد که بیشتر افراد در زمان طفولیت گریبان گیر آن می‌شوند و در بزرگسالی آثار این افسار گسیختگی بیشتر گریبان گیر آن‌ها می‌شود.
فراست بیان کرد: زیبایی داستان دلنوشته‌ها و به نوعی اعترافات زهره است که به زیبایی داستان اضافه کرده است و تماشاگر با نوشته‌های زهره دوست دارد ادامه داستان را ببیند. همچنین بازی خانم رویا افشار نشان از چیره دستی ۴۰سال هنرمند بودن را به رخ می‌کشد.
وی در پایان صحبت‌هایش گفت: این فیلم سینمایی در آخر این حرف را می‌زند که آدم‌های جامعه ما درد دارند، از بی کسی، بی‌مهری غم دارند اما در تنهایی خود گیر میکنند؛ آدما وسط غم و تنهایی و غصه‌هایشان می‌میرند و شاید ظاهراً همه چیز خوب باشد اما روح در بدن جان می‌دهد و انسان فکر می‌کند دیگر توان ادامه دادن ندارد و نفس کم آورده است. در آخر می‌‌گویم آدم‌ها را در ناراحتی و در تنهایی رها نکنید چون آن زمان آدم زنده است اما واقعاً می‌میرد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام